"Zwaktes van het Ras" en overige.
Zoals bij elk ras het geval is heeft ook de Zwittserse witte herder een aantal "zwaktes" in het ras.
De meest voorkomende gebreken bij de witte herder op het gebied van gezondheid wil ik graag kort weergeven hieronder.
HD oftwel Heupdysplasie:
Slechte ontwikkeling van het heupgewricht.
De aansluiting van de kop en de kom is niet goed, waardoor de hond hier op den duur last van krijgt.
Deels zit dit in de aanleg van een hond, (erfelijk) maar het kan ook samenhangen met de lichamelijke belasting van de hond.
Bijvoorbeeld overgewicht en teveel traplopen, overbelasting op jonge leeftijd etc.
Tegenwoordig worden de ouderdieren op HD getest, en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
De aansluiting van de kop en de kom is niet goed, waardoor de hond hier op den duur last van krijgt.
Deels zit dit in de aanleg van een hond, (erfelijk) maar het kan ook samenhangen met de lichamelijke belasting van de hond.
Bijvoorbeeld overgewicht en teveel traplopen, overbelasting op jonge leeftijd etc.
Tegenwoordig worden de ouderdieren op HD getest, en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
ED oftewel Elleboogdysplasie:
ED is een verzamelnaam van een vijftal aandoeningen die aan een ellebooggewricht kunnen voorkomen en allen in meer of mindere mate kreupelheid geven.
De aandoeningen kunnen onafhankelijk van elkaar voorkomen, maar vaak komen meerdere aandoeningen gelijktijdig in een ellebooggewricht voor.
ED is erfelijk maar kan ook samenhangen met de lichamelijke belasting van de hond.
Tegenwoordig worden de ouderdieren op ED getest, en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
ED is een verzamelnaam van een vijftal aandoeningen die aan een ellebooggewricht kunnen voorkomen en allen in meer of mindere mate kreupelheid geven.
De aandoeningen kunnen onafhankelijk van elkaar voorkomen, maar vaak komen meerdere aandoeningen gelijktijdig in een ellebooggewricht voor.
ED is erfelijk maar kan ook samenhangen met de lichamelijke belasting van de hond.
Tegenwoordig worden de ouderdieren op ED getest, en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
MDR-1
Het MDR1 gen zorgt er voor dat het hersenweefsel en het centrale zenuwstelsel van de hond beschermd wordt tegen de opname van hoge concentraties giftige stoffen zoals bijvoorbeeld van bepaalde geneesmiddelen en/of wormenkuren die in de bloedbaan terecht komen.
De functie van het MDR1 Gen is het vormen van een barrière tussen de bloedbanen en het hersenweefsel en centrale zenuwstelsel.
Omdat een defect in het MDR1 gen een fout in het DNA is, is het een aangeboren en erfelijke aandoening, die de pup meekrijgt van zijn ouders.
Het houdt heel kort gezegd in dat er een overgevoeligheid is voor bepaalde medicijnen.
Het MDR1 gen zorgt er voor dat het hersenweefsel en het centrale zenuwstelsel van de hond beschermd wordt tegen de opname van hoge concentraties giftige stoffen zoals bijvoorbeeld van bepaalde geneesmiddelen en/of wormenkuren die in de bloedbaan terecht komen.
De functie van het MDR1 Gen is het vormen van een barrière tussen de bloedbanen en het hersenweefsel en centrale zenuwstelsel.
Omdat een defect in het MDR1 gen een fout in het DNA is, is het een aangeboren en erfelijke aandoening, die de pup meekrijgt van zijn ouders.
Het houdt heel kort gezegd in dat er een overgevoeligheid is voor bepaalde medicijnen.
Tegenwoordig worden ouderdieren hierop getest en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
DM oftewel Degeneratieve myelopathie
DM is een fatale progressieve neurologische aandoening van het ruggenmerg bij honden mogelijk vergelijkbaar met ALS of MS bij mensen.
DM begint met zwakte en coördinatieverlies in de achterste ledematen.
Eerst een poot en later de andere poot.
De hond gaat slepen en waggelen met de achterpoten en struikelen.
De nagels slijten en beschadiging van de poot kunnen volgen, waarna mogelijk infecties kunnen optreden.
Later, als de verlamming verergert, valt de hond om, vooral op een gladde ondergrond.
Lopen wordt steeds moeilijker.
Een hond in goede conditie kan echter nog wel rennen (zolang de tweede poot nog bruikbaar is).
Incontinentie betekent meestal dat het einde nabij is.
Uiteindelijk worden de vitale organen aangetast.
Het verloop van de ziekte is afhankelijk van de fysieke conditie en omgevingsfactoren.
Tegenwoordig worden ouderdieren hierop getest en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
Bij de meeste erfelijke aandoeningen wordt gesproken van VRIJ, DRAGER en LIJDER.
DM is een fatale progressieve neurologische aandoening van het ruggenmerg bij honden mogelijk vergelijkbaar met ALS of MS bij mensen.
DM begint met zwakte en coördinatieverlies in de achterste ledematen.
Eerst een poot en later de andere poot.
De hond gaat slepen en waggelen met de achterpoten en struikelen.
De nagels slijten en beschadiging van de poot kunnen volgen, waarna mogelijk infecties kunnen optreden.
Later, als de verlamming verergert, valt de hond om, vooral op een gladde ondergrond.
Lopen wordt steeds moeilijker.
Een hond in goede conditie kan echter nog wel rennen (zolang de tweede poot nog bruikbaar is).
Incontinentie betekent meestal dat het einde nabij is.
Uiteindelijk worden de vitale organen aangetast.
Het verloop van de ziekte is afhankelijk van de fysieke conditie en omgevingsfactoren.
Tegenwoordig worden ouderdieren hierop getest en gelden er regels met betrekking van het gebruik van ouderdieren voor de fok die lijder en/of drager zijn van deze ziekte.
Bij de meeste erfelijke aandoeningen wordt gesproken van VRIJ, DRAGER en LIJDER.
Vrij houdt in dat de hond dit gen niet bij zich draagt en dus niet kan door geven.
Drager houdt in dat de hond dit gen heterozygoot bij zich draagt en dit gen dus kan doorgeven maar zelf (meestal) niet aan de ziekte/aandoening lijdt.
Lijder houdt in dat de hond dit gen homozygoot bij zich draagt en dit gen dus altijd doorgeeft en zelf (meestal) ook deze aandoening heeft.
Vrij x Vrij zorgt voor Vrij
Drager houdt in dat de hond dit gen heterozygoot bij zich draagt en dit gen dus kan doorgeven maar zelf (meestal) niet aan de ziekte/aandoening lijdt.
Lijder houdt in dat de hond dit gen homozygoot bij zich draagt en dit gen dus altijd doorgeeft en zelf (meestal) ook deze aandoening heeft.
Vrij x Vrij zorgt voor Vrij
Vrij x Drager zorgt voor Vrij en/of Drager
Drager x Drager zorgt voor Lijders.
Lijders willen we uitsluiten,het is dus niet verstandig om te fokken met een lijder.
Dragers te streng uitsluiten zorgt ervoor dat de genenpool uiteindelijk inkrimpt en je klem komt te zitten, daarbij zijn er er dragers die ook een hele goede bijdrage kunnen leveren ondanks dat zij drager zijn.
Dragers te streng uitsluiten zorgt ervoor dat de genenpool uiteindelijk inkrimpt en je klem komt te zitten, daarbij zijn er er dragers die ook een hele goede bijdrage kunnen leveren ondanks dat zij drager zijn.
Dit moet per combinatie dus bekeken worden, waarbij in het oog wordt gehouden dat het ras er op een positieve manier baat bij heeft.
*****Onze honden worden op bovenstaande ziektes getest*****