Vegas 17 weken

Eigenlijk is deze week er weer een als alle andere.
We oefenen, spelen, knuffelen, wandelen en hebben vooral veel plezier met elkaar.
Ik zou elke week wel kunnen herhalen hoe fantastisch ik Vegas vind en dat ze een lieve knappe puppy is.
Toch is het natuurlijk niet altijd alleen maar rozegeur en maneschijn.
De afgelopen week heb ik continu achter haar aan gelopen om spullen uit haar bek te redden waar zij graag op kauwt.
 Ze heeft echt pijn aan haar bek vanwege haar wisselende tanden.
Vooral duplo blokken lijken haar verlichting te bieden daarin maar daar mag ze uiteraard niet aanzitten, dat is van de kindjes.


Ze was van de week een keer niet lekker en een beetje "hangerig", de hele dag had ze diarree en ze moest ook spugen.
Doordat ze niks van voedsel moest weten op dat moment kwam er alleen maar slijm uiteindelijk en ze was een zielig hoopje pup.
Gelukkig was ze de dag erop al weer beter en at ze haar bak weer leeg en nam ze koekjes aan.
Ik heb haar zojuist gewogen en ze weegt 18 kg.


Al vanaf dat we haar hebben heeft zij de neiging om met haar zijkant tegen muurtjes, hekjes, struiken, auto's en dergelijke aan te "schuren" terwijl ze erlangs loopt.
Ze doet me daarbij denken aan een kat.
En eigenlijk heeft ze meerdere gedragingen waarbij ik die vergelijking maak in mijn hoofd.
Zo kan ze na een dutje heerlijk uitrekken met haar rug in een boogje en daarbij naar voren en achter buigen als een yoga professional en ze mept ook graag met haar voorpootje naar speeltjes.
Ik vind het erg grappig om te zien.


Inmiddels heeft ze ook doorgekregen dat ze kan blaffen en dat doet ze op verschillende toonhoogtes die ze allemaal aan het ontdekken is.
Als ze bij de achterdeur zit om naar buiten te kijken en iets van zogenaamde "dreiging" ziet, zoals een overvliegende vogel dan laat ze een diepe bas blaf horen maar is ze opgewonden dan klinkt haar blaf eerder schel.
Zij zelf vind het prachtig maar van ons mag ze het natuurlijk niet te pas en te onpas en zijn er druk mee bezig om dat in goede banen te leiden.

De eigendomsakte/registratie is opgestuurd door de Raad van Beheer en nu is al het het papierwerk in mijn bezit en staat alles op mijn naam en ik ben blij dat het allemaal geregeld is.
Er komt namelijk toch nog het een en ander bij kijken als je een hond mét stamboom hebt.


Jessy en Vegas zijn beste vriendinnen zoals Jessy het zelf omschrijft.
Ze spelen en delen samen en het gebeurt regelmatig dat ik hondenkoekjes uit handjes en kindermondjes moet graaien of kinderspeelgoed uit hondenbekjes.
Ze is soms wel wat lomp en rent dan Jessy omver of springt vol tegen Joey aan, maar er zit verbetering in en we gaan met kleine stapjes vooruit.
Ik leer haar dat ze rustig moet zitten als ze aangehaald wilt worden en dat springen nooit de bedoeling is.


De laatste tijd heeft ze sowieso wat last van puppykuren en doofheid.
 Ze is ondeugend en baldadig en zoekt haar eigen weggetje en als het haar niet uitkomt doet ze net of ze je niet hoort.
Bij bepaalde situaties laat ik dat toe,
buiten mag ze zich bijvoorbeeld uitleven als ze los is van de lijn op een speelveld of iets dergelijks.
 Maar aan de lijn wordt niet getrokken en binnen in huis is het niet de bedoeling dat je over de banken rent.
 Ik blijf haar consequent herinneren aan de regels die gelden en blijf benadrukken dat ze wél moet luisteren naar het vrouwtje.
Het kost aardig wat energie en is tijdrovend zo'n pup in huis, maar dat wisten we vooraf en het hoort erbij.
Over het algemeen doet ze het super en is ze een braaf meisje en ze is natuurlijk nog maar jong dus we kunnen niet té veeleisend zijn.