Vegas 18 weken

Hoera, het puntje van één van haar "grote hondenkiezen" is door.
Ze is vandaag precies 18 weken en weegt 19 kilo .
Haar pluizige puppy vacht begint te verdwijnen en ze ziet er steeds minder uit als een pup.

Deels gaat de tijd veel te snel, die kleine hummel is ze niet meer.
Toch blijft ze aandoenlijk en schattig.
En ze is geweldig mooi.
Ik ben in die zin ook wel nieuwsgierig hoe ze zich ontwikkelt. 


Ze heeft een hele zachte, vriendelijke, open en soms ondeugende blik in haar ogen.
En zo is ze ook qua karakter.
Ben enorm trots op die slimme dame en ze probeert zelf dingen uit of op te lossen.
Zo opent ze de speelgoedkist door haar neus onder het deksel te zetten en omhoog te wippen, maar ze pakt bijvoorbeeld ook haar waterbak als die leeg is en klettert hem op de grond om aandacht te krijgen.
Moet ze plassen dan loopt ze naar de deur en draait ze rondjes en duwt met haar snuit en wil ze spelen dan gaat ze graven in de duplo bak op zoek naar iets waarmee ze zichzelf kan entertainen.


Ik vind het ontzettend leuk om haar te observeren.
Ze is net een poolvosje als ze slaapt, dan krult ze zich helemaal op en vouwt haar staart om zich heen.
En wanneer ze een balletje heeft kan ze zich uren vermaken.


Pieter en ik hadden duidelijk met elkaar afgesproken dat er na Yena geen hond meer op de bank mocht.
We zijn er op terug gekomen.
Het is stiekem toch wel heerlijk om een warm lijf en zachte vacht tegen je aan te voelen naast je.
Vegas mag dus op de bank liggen naast ons of op de andere bank waar eigenlijk nooit iemand zit.
Dit gedogen we mits zij rustig gaat liggen.
Dat is nog wel eens een lastig begrip voor haar want ze kan in een dolle bui nog wel eens een sprintje maken over de banken, maar naarmate ze ouder wordt merken we stukje bij beetje dat ze haar rust begint te vinden.


Ze komt steeds vaker even knuffelen en ze geeft kusjes op commando, zo nu en dan geeft ze spontaan een lebber.
Ook is ze een echte hanghond.
Vanaf het begin gaat ze vaak met haar voorpoten op iets liggen terwijl ze met haar achterpoten op de grond blijft staan.
Meestal doet ze dit op de bank, maar sinds kort ook op het poefje wat we onlangs hebben gekregen.


Volgende week gaan we samen met Ad de shetlander wandelen.
Eens kijken wat ze daarvan gaat vinden.
Ze heeft wel al eerder paarden gezien en Ad is niet zo heel groot dus ik verwacht dat ze het wel leuk zal vinden.
Ook komt er weer een playdate aan met de Toller van een kennis.
En ik ben me aan het verdiepen in het praktijkspeuren.
Dit heb ik zelf nooit eerder met mijn honden gedaan en het lijkt me erg interessant en leuk voor Vegas.

Tenslotte nog één laatste foto voor ik de update van deze week afrond.
Ik vind het een super foto, vooral ook omdat ik precies op de foto heb kunnen vastleggen hoe gemiddelde wandelingen gaan.
Ze kijkt me "blij" (of misschien verbeeld ik me dat ;)) en vrolijk kwispelend aan en zoekt regelmatig oog contact.
Ik moest hem dus even delen. 

Tot volgende week.